The Words of Emily Logan Podcast No 18, The Words of Emily Logan is being Selled at OverDrive!

The Words of Emily Logan Podcast No 13, The Words of Emily Logan At 24 Symbols!

The Words of Emily Logan Podcast No 2, Joel Flirts The Golden Girl!

Here's an excerpt of my recently published romantic drama produced by text to speech software! It's single deep voice narration, click and enjoy!

 
You can buy The Words of Emily Logan if you just click at the links below. The book is being distributed at Amazon universally! 

Amazon Singapore link: http://bit.ly/32ZVgQk
Amazon United Arab Emirates link: https://amzn.to/2MZRh0H
Amazon Spain link: https://amzn.to/2PCkqAq
Amazon Japan link: https://amzn.to/2JztWRg
Amazon Mexico link: https://amzn.to/2JAIGzd
Amazon Netherlands link: https://amzn.to/333wOxq
Amazon France link: https://amzn.to/36n2KPB
Amazon Italy link: https://amzn.to/2Wp0ouV
Amazon USA link: https://amzn.to/2kC2oS3
Amazon UK link: https://amzn.to/2mOvLS1
Amazon Canada link: https://amzn.to/2mOvVsB
Amazon Australia link: https://amzn.to/2mMCr3a
Amazon India link: https://amzn.to/2mDKDCW
Amazon Brazil link: https://amzn.to/35EYri0

Η Αλίκη και το εργαστήριο παιχνιδιών

Η ιστορία της Ιωάννας

Η Μικρή Άρκτος

Fairytale Fairies

My Trailer Inspired By Fairytale Fairies!

Greece Through History & Time

My First YouTube Trailer Depicting Landmakrs Of Greece!

Για τον Ντοστογιέφσκι, Εσωθέατρο!

Ο Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι, μία από τις σπουδαιότερες μορφές της παγκόσμιας λογοτεχνίας γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 1821 στη Μόσχα. Ήταν το δεύτερο από τα επτά παιδιά μιας μεσοαστικής οικογένειας. Αμέσως μετά από τον θάνατο της μητέρας του το 1937, ξεκινά μαζί με τον αδερφό του, σπουδές στη Στρατιωτική Ακαδημία Μηχανικών στην αγία Πετρούπολη, σύμφωνα με τις επιταγές του πατέρα του, συνταξιούχου στρατιωτικού χειρουργού. Παρότι σπουδάζει μηχανικός δεν επιδεικνύει κανένα ενδιαφέρον για τα μαθηματικά αλλά αντίθετα, μεγάλο ζήλο για τη λογοτεχνία. Μετά το θάνατο του πατέρα του, εγκαταλείπει τη στρατιωτική ακαδημία και ξεκινά το συγγραφικό του έργο, αρχικά μεταφράζοντας. Το λογοτεχνικό του είδωλο ήταν ο Honore de Balzac, τον οποίο μεταφράζει στη ρωσική. Το 1846, εκδίδεται το πρώτο του λογοτέχνημα «Ο φτωχόκοσμος» αποσπώντας θετικές κριτικές, ιδιαίτερα από τον φιλελεύθερο κριτικό Βησσαρίωνα Μπελίνσκι που δηλώνει πως «ένας νέος Γκόγκολ εφανερώθη!»

Το 1847 εμπλέκεται στον επαναστατικό σοσιαλιστικό-ουτοπικό  κύκλο Πετρασέφσκι ενώ στις 23 Απριλίου του 1849, συλλαμβάνεται για δράση κατά της πολιτικής του Τσάρου Νικολάου Α, με την κατηγορία της συνωμοσίας. Η ποινή του θανάτου μετατρέπεται σε 4ετή εγκλεισμό, στα κάτεργα του Όμσκ στη Σιβηρία. Οι συνθήκες είναι άθλιες και το 1850 συμβαίνει εκεί η πρώτη καταγεγραμμένη επιληπτική του κρίση. Μετά την αποφυλάκισή του παραμένει για πέντε χρόνια ως στρατιώτης στο 7ο τάγμα στο Σεμιπαλατίνσκ όπου και παντρεύεται το 1857 την Μαρία Ντιμιτρίεβα Ισάεβα.

Η περίοδος που διανύει στη φυλακή είναι καταλυτική για την μεταστροφή των πολιτικών και θρησκευτικών του πεποιθήσεων. Στρέφεται προς την χριστιανική, ορθόδοξη παράδοση και αρχίζει να ασκεί κριτική στους μηδενιστές και στους σοσιαλιστές. Το 1859 επιστρέφει στην αγία Πετρούπολη όπου αρχίζει να εκδίδει μια σειρά εφημερίδων μαζί με τον αδερφό του Μιχαήλ, χωρίς επιτυχία. Ο θάνατος του αδερφού του πρώτα, και της γυναίκας του το 1864, τον συντρίβουν.  Καταστρέφεται και οικονομικά, παίζοντας  τζόγο και πέφτει σε βαθιά κατάθλιψη. Για να ξεφύγει από τους πιστωτές, ο Ντοστογιέφσκι αρχίζει να ταξιδεύει στη Δυτική Ευρώπη και να επισκέπτεται τα διάφορα καζίνο.  Εκεί συνάπτει ερωτικό δεσμό με την Πωλίνα Σούσλοβα, αλλά τελικά παντρεύεται τη νεαρή στενογράφο Άννα Γκριγκόρεβνα το 1867, με την οποία αποκτά δύο κόρες και ένα γιο που πεθαίνει σε παιδική ηλικία.

Στην  περίοδο που ακολουθεί γράφει τα σημαντικότερα έργα του. Επιπλέον μια νέα εκδοτική προσπάθεια της μηνιαίας εφημερίδας «Το ημερολόγιο ενός συγγραφέα» στέφεται αυτή τη φορά με μεγάλη επιτυχία. Διατηρεί φιλικούς δεσμούς με το γνωστό φιλόσοφο Σολόγιοφ. Το 1880 εκφωνεί τον επικήδειο του Πούσκιν. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του αποσύρεται  σε ένα θέρετρο λίγο  έξω από την Αγ. Πετρούπολη. Πεθαίνει από αιμορραγία στον πνεύμονα εξαιτίας εμφυσήματος στις 28 Ιανουαρίου 1881, σε ηλικία 60 ετών.

Η ζωή του Ντοστογιέφσκι αποτυπωμένη στο «Έγκλημα και Τιμωρία»

«Σπάνια μπορεί κανείς να βρει άλλη περίπτωση συγγραφέα που τα γεγονότα και οι περιπέτειες της ζωής του, να είχαν τόσο άμεση επίδραση στη δημιουργία του, όπως συμβαίνει με τη ζωή και το έργο του Ντοστογιέφσκι» έγραφε ο Δ. Σπάθης στο «Θέατρο» το 1966.

Η σύλληψη της ιδέας για το «Έγκλημα και Τιμωρία» είχε γίνει ήδη από το 1864, όταν ο Ντοστογιέφσκι ήθελε να γράψει ένα μυθιστόρημα με τίτλο «Οι μεθυσμένοι» αλλά δεν βρήκε ανταπόκριση από τους εκδότες, στους οποίους το πρότεινε. Αργότερα, σε ένα γράμμα που γράφει από το Βισμπάντεν στον Κάτκοφ, εκδότη περιοδικού, η ιδέα για το μυθιστόρημα έχει πλέον ωριμάσει και ο τελευταίος πείθεται και του στέλνει τριακόσια ρούβλια. Το έργο αρχικά δημοσιεύεται σε συνέχειες σε μια εφημερίδα που ονομαζόταν Ρωσικός Αγγελιοφόρος (Ruskii vestnik) από τον Ιανουάριο μέχρι τον Δεκέμβριο του 1866.

Η ζωή του Ντοστογιέφσκι έχει συνεχή σκαμπανεβάσματα κι αυτό αποτυπώνεται στα έργα του. Άνθρωπος ο ίδιος των παθών –υπήρξε δεινός χαρτοπαίκτης- περιγράφει πολύ εύγλωττα τους ανθρώπους που ενδίδουν στα πάθη τους.  Η πορεία του Ρασκόλνικωφ είναι παράλληλη με αυτήν του Ντοστογιέφσκι. Ο Ρασκόλνικωφ είναι ένας αντάρτης αλλά στο τέλος, μέσω της Σόνιας, παρότι δεν συμβιβάζεται με τον κόσμο ενάντια στον οποίο εξεγέρθηκε, γεφυρώνει ωστόσο το χάσμα που είχε πρωτύτερα ανοίξει. Ο Ντοστογιέφσκι στα νεανικά του χρόνια συμμετέχει σε επαναστατικούς κύκλους, αλλά σε μια ωριμότερη ηλικία αναθεωρεί τις ιδέες του και μεταστρέφεται σε βαθιά θρησκευόμενο άτομο.

Το 1865, με τη βοήθεια ενός φίλου αστυνομικού που είχε κάποιες νομικές γνώσεις, γλυτώνει  από κάποιο τοκογλύφο. Οι συζητήσεις λοιπόν με τον πρώτο, τον βοηθούν ώστε να περιγράψει την ανάκριση του Ρασκόλνικωφ από τον Πορφύρη,  και να αποδώσει την ένταση της αστυνομικής ατμόσφαιρας. Άλλωστε, την ατμόσφαιρα αυτή, την είχε βιώσει και ο ίδιος, όταν είχε συλληφθεί για την δραστηριότητά του ως μέλος της παράνομης ομάδας του Πετρασέφσκι. Γνώριζε ακόμα από πρώτο χέρι την εξορία στη Σιβηρία, καθώς έμεινε τέσσερα χρόνια στο κάτεργο του Όμσκ. Από την εποχή που βίωσε το μαρτύριο του κάτεργου, ο Ντοστογιέφσκι διατήρησε ανεξίτηλα στη μνήμη του πρόσωπα και χαρακτήρες που κατοικούσαν μαζί του στην κόλαση της φυλακής.

Για να πλάσει τον χαρακτήρα της Σόνιας χρησιμοποίησε ως πρωτότυπο τη Λίζα, από «τις σημειώσεις από το Υπόγειο». Ο Ντοστογιέφσκι  χρησιμοποιεί επανειλημμένα την ιδέα της αγίας πόρνης στα έργα του, έχοντα πιθανώς ως αρχέτυπο τη Μαγδαληνή.

Η μητέρα του πεθαίνει από φθίση, όπως κι η μητριά της Σόνιας στην παράσταση, ενώ η φιγούρα του μπεκρή Μαρμελάντωφ, επαναλαμβάνεται παραλλαγμένη και σ’ άλλα έργα του. Ενδεχομένως, ως πρότυπο να χρησιμοποιήθηκε ο πατέρας του, που φέρεται ότι ήταν αλκοολικός. Σίγουρα, λοιπόν, τα αυτοβιογραφικά στοιχεία βρίθουν στο έργο του Ντοστογιέφσκι και ειδικά στο «Έγκλημα και Τιμωρία».

Ο Αλχημιστής, Εσωθέατρο

Το σημείωμα του σκηνοθέτη

Ο Ενωδών αναφέρει -και μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους- πως το θέατρο, στην αγνή του βέβαια μορφή, είναι «Θέα Τριών Κόσμων». Ο θεατής δηλαδή, επικοινωνεί, δια της σκηνικής δράσεως, α) με τον φυσικό-υλικό κόσμο β) με τον συναισθηματικό-ψυχικό και γ) με τους ανωτέρους κόσμους.

Αυτό το θέατρο αγαπάμε, υπηρετούμε και πιστεύουμε κι αυτό το θέατρο είναι ούτως ή άλλως αλχημικό. Θέατρο και Aλχημεία ταυτίζονται ως φύσεις, κατά τον μεγάλο θεωρητικό Αντωνίν Αρτώ, διότι τόσο η αλχημεία όσο και το θέατρο επιδιώκουν στον πυρήνα τους, την μετουσίωση. Η μεν αλχημεία προσπαθεί να μετατρέψει την χονδροειδή, αδρότερη ύλη σε «χρυσό», σε κάτι δηλαδή ευγενές και πολύτιμο, το δε θέατρο επιδιώκει μέσα από την σύγκρουση, την κορύφωση και την κάθαρση να μετατρέψει, τρόπον τινά, τον ίδιο τον άνθρωπο, ώστε δια της διακρίσεως, να μπορέσει να επιλέξει τον δρόμο που οδηγεί απ' το Κατώτερο στο Ανώτερο, είτε εκείνος κατέχει την θέση του θεατή είτε αυτήν του ηθοποιού.

Το ΕσωΘέατρο ανεβάζοντας στην κεντρική του σκηνή τον «Αλχημιστή» του Paulo Coelho, επιτυγχάνει κατά την γνώμη μου, δύο πράγματα. Αφ΄ ενός παραμένει πιστό στον στόχο του για ένα καλό θέατρο κι αφ' ετέρου προσφέρει στους θεατές που το τιμούν με την παρουσία τους, ένα έργο εγνωσμένης αξίας, που πέραν του συγγραφικού και φιλοσοφικού του μεγέθους, διακρίνεται για το πνευματικό βάθος, την απλότητα του ύφους, την καθαρότητα και την ευγένεια του λόγου του.

Δουλεύοντας τεχνικά πάνω στην θεατρική διασκευή και απόδοση του «Αλχημιστή», επιλέξαμε να μείνουμε πιστοί όχι στο «γράμμα» αλλά στην Αλήθεια του έργου, επιδιώκοντας την όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερη σκηνική κατανόηση αυτού του πυκνού σε νοήματα, λογοτεχνικού και έμμεσα μυητικού κειμένου. Όσον αφορά στην σκηνοθεσία, φροντίσαμε να είναι αφαιρετική και χωρίς φτιασίδια, ούτως ώστε να αναδειχτεί απρόσκοπτα η ποίηση, η εσωτερικότητα και η δύναμή του.

Η χαρά είναι μεγάλη, καθώς ο «Αλχημιστής» παρουσιάζεται στην χώρα μας για πρώτη φορά, μέσα από τις παραστάσεις αυτές του ΕσωΘεάτρου, σε μια φιλόδοξη –για τα μέτρα ενός μικρού θεάτρου- παραγωγή. Γι αυτό που θα δείτε, εργάστηκαν με πολύ κόπο, αφοσίωση και επιμέλεια, τόσο οι παλαιότεροι όσο και οι νεότεροι ταλαντούχοι ηθοποιοί μας καθώς και οι υπόλοιποι συνεργάτες του ΕσωΘεάτρου. Είμεθα ευγνώμονες.

Τέλος, ευελπιστούμε το αποτέλεσμα να είναι ισάξιο των προηγουμένων, επ' ωφελεία όλων, «υμών και ημών», γιατί όλοι εμείς εδώ στο ΕσωΘέατρο, κάνουμε θέατρο -όπως έλεγε ο δάσκαλος Κάρολος Κουν- …για την ψυχή μας …και την δική σας, συμπληρώνουμε οπωσδήποτε.

Τάσος Προύσαλης

Η υπόθεση του έργου

Ο Αλχημιστής είναι η ιστορία του Σαντιάγο, ενός νεαρού Ισπανού που επιθυμώντας να είναι ελεύθερος να ταξιδεύει, επιλέγει να γίνει βοσκός. «Αγόρασε ένα κοπάδι και γύρισε τον κόσμο, μέχρι να μάθεις ότι το κάστρο μας είναι το πιο σπουδαίο και οι γυναίκες μας οι πιο όμορφες» είναι τα λόγια του πατέρα του. Σύντομα όμως, δεν του φτάνει η ανέμελη ζωή στα βοσκοτόπια της Ανδαλουσίας κι έτσι αποφασίζει να αφήσει πίσω του όσα τον δένουν μ' αυτήν και να επιδοθεί στην αναζήτηση της τύχης του, στην Πραγμάτωση του Προσωπικού του Μύθου. Το έναυσμα γι αυτήν την αναζήτηση δεν είναι παρά ένα όνειρο που τον προτρέπει να ανακαλύψει έναν θησαυρό στις πυραμίδες της Αιγύπτου. Μόλις ο Σαντιάγο παίρνει την οριστική απόφαση να πραγματοποιήσει ένα τέτοιο ταξίδι, ευθύς συναντά κι έναν περίεργο άντρα που αυτοαποκαλείται «βασιλιάς της Σαλίμ», ο οποίος τον ενθαρρύνει περαιτέρω και τον προτρέπει να ακολουθεί πάντα τα σημάδια. Η περιπλάνηση ξεκινά: ο Σαντιάγο μέσω του Γιβραλτάρ, περνά απέναντι στην Ταγγέρη με σκοπό να διασχίσει την Σαχάρα και να βρεθεί στον προορισμό του, στις Πυραμίδες. Ο δρόμος του δεν θα 'ναι δίχως περιπέτειες, ούτε χωρίς κινδύνους. Όμως και πόσες ωραίες στιγμές θα του χαρίσει… πόσους σημαντικούς ανθρώπους θα γνωρίσει: τον έμπορο στο μαγαζί των κρυστάλλων, τον Άγγλο συνοδοιπόρο του, την αγαπημένη του Φατιμά και πάνω απ' όλα, τον άνθρωπο που θα τον διδάξει, τον γέρο- Αλχημιστή… Μετά από μια τέτοια πορεία, ο Σαντιάγο φτάνει τελικά στις πυραμίδες και μετά από μία τελική, σχεδόν θανατηφόρα περιπέτεια-δοκιμασία, ανακαλύπτει πως ο θησαυρός…

 

 

 

 

 

 

 

 

Λόγια του ποιητή φιλόσοφου Αουρομπίντο για τον Σαίξπηρ

…ο Σαίξπηρ που εφηύρε τον τρόπο να κρατά έναν καθρέφτη απέναντι στην Φύση, ήταν ο ποιητής που δεν καταδέχτηκε ποτέ να σκαρώσει μια απλή κόπια, μια φωτογραφία, μια σκιά. Ο αναγνώστης και ο θεατής που βλέπει στον Φάλσταφ, στον Μάκμπεθ,  στον Λήρ ή στον Άμλετ απλά και μόνο μιμήσεις της φύσης ή δεν έχει εσωτερικό μάτι της ψυχής ή έχει υπνωτιστεί από κάποιο μαγικό ξόρκι.
(Από την ιστοσελίδα του Εσωθεάτρου)

Goodman από το Στούντιο του Εσωθεάτρου!

Ο Κέννεθ Σώγερ Γκούντμαν (1883-1918) παρά το σύντομο βίο του, κατάφερε να μείνει στην ιστορία του θεάτρου: όχι μόνο μέσα από το έργο του αλλά κυρίως επειδή το παλαιότερο θέατρο του Σικάγο, φέρει σχεδόν έναν αιώνα τώρα, το όνομά του.
Ο Γκούντμαν έγραψε ένα μεγάλο αριθμό μονόπρακτων, αλλά επίσης και κάποια μεγάλα θεατρικά έργα μαζί με τον Μπέν Χέχτ και τον Τόμας Γούντ Στήβενς. Η «Σκόνη του δρόμου» (Dust of the road) είναι ένα από τα λίγα έργα του, που άντεξε στο χρόνο, ίσως γιατί  τα διλήμματα που θέτει δεν έχουν πάψει να απασχολούν τον άνθρωπο.
Η συγγραφική του δραστηριότητα τελειώνει με τον θάνατο του, το 1918, εξαιτίας μιας πνευμονίας, απότοκου γρίππης, στη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Οι γονείς του Γουίλιαμ και Μαλβίνα, δωρίζουν στο Ινστιτούτο Τεχνών του Σικάγο το ποσό των 350.000 δολαρίων, εις μνήμη του γιου τους, προκειμένου να δημιουργηθεί εκεί, επαγγελματικό θέατρο και να λειτουργήσει δραματική σχολή ενώ παράλληλα αναθέτουν στον αρχιτέκτονα Χάουαρντ Βαν Ντόρεν Σω την υλοποίηση του έργου.
Στις 5 Ιανουαρίου του 1925 αρχίζει να λειτουργεί η σχολή ενώ στην εναρκτήρια τελετή για το θέατρο, στις 20 Οκτωβρίου 1925, θα παρουσιαστούν τρία έργα του Γκούνμταν : «Στην πίσω αυλή» (Back of the yards), «το πράσινο τραπεζομάντηλο» (The Green Scarf), και «η παρτίδα σκάκι» (The Game of Chess). Ο Τόμας Γουντ Στήβενς, σκηνοθέτης, στενός συνεργάτης και προσωπικός φίλος του Κέννεθ Γκούντμαν θα ηγηθεί τόσο του θεάτρου όσο και της δραματικής σχολής. Η σχολή και το θέατρο ανέδειξε, καθόλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα, ορισμένους από τους πλέον σημαντικούς αμερικανούς ηθοποιούς. Με το θέατρο αυτό λοιπόν, συνεργάζονται καταξιωμένοι συγγραφείς και σκηνοθέτες όπως για παράδειγμα ο Ντέϊβιντ Μάμμετ, ο «Αμερικάνικος Βούβαλος» του οποίου, κάνει παγκόσμια πρεμιέρα στο Goodman theatre, στη δεκαετία του 70. Πάνω από την είσοδο του θεάτρου Γκούντμαν, ο επισκέπτης μπορεί να διαβάσει: «Για να διατηρηθεί η παλιά πείρα και να αποκτηθεί νέα», μια φράση-έμπνευση για όλους τους ανθρώπους του θεάτρου και της τέχνης γενικότερα.

Aπό τον Σαίξπηρ

Τόσο γλυκό φιλί ο χρυσαφής ο ήλιος δεν χαρίζει
στην πρωινή δροσιά που κάθε ρόδο στην καρδιά φυλάει,
όσο η ματιά σου που αστραφτερά φωτίζει
το βραδινό μου δάκρυ που στο μάγουλο κυλάει.
Δεν φέγγει ούτε το μισό η αργυρή σελήνη
μες στη διάφανη του απείρου αγκαλιά,
όσο η όψη σου που ανέλπιστα φως δίνει
στα μάτια μου που υγραίνονται σταλιά με τη σταλιά.
Κάθε μου δάκρυ άμαξα που εσένα ταξιδεύει
κι έτσι θριαμβικά περνάς καβάλα στον καημό μου,
κοίταξε, όμως, μέσα μου ο πόνος πως θεριεύει
καθώς τα δάκρυα κύματα δείχνουνε τον χαμό μου.
Αλλά μην κολακεύεσαι, γιατί μετά - σ'το λέω -
καθρέφτης σου τα δάκρυά μου, κι εγώ πάλι θα κλαίω.
Βασίλισσα μοναδική! Τόσο ανώτερη, τόσο μεγάλη,
που νους δεν το στοχάζεται, γλώσσα θνητού δεν ψάλλει!
(Αγάπης αγώνας άγονος IV. 3)

Mickey Mouse Tokyo Disneyland

Η απεικόνιση του Πάθους στην Τέχνη!

Με πνίγει τούτη η σιωπή Στίχοι!!!

Πικρό το βράδυ σκυθρωπό
αργεί να ξημερώσει
στο σπίτι μέσα το κλειστό
ερημιά έχει φυτρώσει

Με πνίγει τούτη η σιωπή
τούτη η στενοχώρια
στο δρόμο να'χουνε γιορτή
κι εμείς να ζούμε χώρια

Αυτό το βράδυ δε μπορώ
γωνιά να βρω ν'αράξω
στο δρόμο τον ερημικό
να βγω και να φωνάξω

Με πνίγει τούτη η σιωπή
τούτη η στενοχώρια
στο δρόμο να'χουνε γιορτή
κι εμείς να ζούμε χώρια...

Words Don't Come Easy. lyrics!

Words, don't come easy, to me,
how can i find a way,
to make you see,
I love you
words don't come easy

Words, don't come easy, to me
this is the only way,
for me to say
I love you
words don't come easy

Well I'm just a music man
melodie's so far my best friend
but my words are calling out longer
I reveal my heart to you and
hope that you'll believe it's true, cause

Words, don't come easy to me,
how can i find a way,
to make you see,
I love you
words don't come easy

This is just a simple song
that I've made for you on my own,
there's no hidden needing, you know that I
when i say i love you honey,
please believe I really do, cause

Words, don't come easy to me,
how can I find a way,
to make you see,
I love you
words don't come easy

It isn't easy
words don't come easy...

Words, don't come easy, to me,
how can I find a way,
to make you see,
I love you
words don't come easy

don't come easy to me,
this is the only way,
for me to say, I love you
words don't come easy

Orlando Spirit!

Two hearts that beat as once!

Magic Bear!